De Tweefasigheid:
In mijn praktijk werk ik met de Tweefasigheid. Deze is gebaseerd op de biologische reacties van je lichaam. Jouw gedrag en gevoelswereld, zijn via je hersenen verbonden aan je organen. Wat je brein denkt en ervaart, verwerkt je lichaam. Ze staan niet los van elkaar. De eerste fase, noemen we de conflictactieve fase. Vaak is hier sprake van zielenpijn. De tweede fase noemen we de herstelfase. Hier ervaar je vaak fysieke pijn. Deze herstelfase is onderverdeeld in een a- en b-fase met daartussen in de Epi-crisis. In deze epi-crisis ervaar je weer even kort en heftig wat je in de conflictactieve fase ook hebt ervaren. Als je deze “epi” in vertrouwen doorvoelt ga je naar herstelfase b. Op het moment dat je tijdens de “epi” in de angst schiet ga je terug naar de conflictactieve fase. Het brengt je op dat moment niet verder. Zo kunnen patronen ontstaan.
Waarom schieten we dan regelmatig terug in deze conflictactieve fase?
Dat heeft alles te maken met onze “overleving”. Onze wereld van nu is totaal niet meer te vergelijken met de wereld van toen we alleen nog maar van de natuur zelf leefden. Onze breinen/hersenen zijn flink doorontwikkeld (met name onze neo-cortex). Echter ons lichaam, gaat gelukkig nog steeds uit van pure oeroude natuurlijke leefprincipes. Vroeger moesten we alert blijven voor gevaar: loopt er een roofdier? Moet ik vechten of vluchten? Ben ik veilig en beschermd? Je hoorde bij een stam en als je niet gehoorzaamde aan de gewoonten en leefregels van de stam, werd je eruit geknikkerd. Dit alles om in de natuur een zo groot mogelijke overlevingskans te creëren. Ons leven van nu is behoorlijk veilig: we gaan niet zomaar om van de kou, er lopen geen wilde dieren die ons op willen eten, enz. Er is natuurlijk wel gevaar, maar op een andere manier, zoals in onze denk- en gevoelswereld. Ons lichaam echter gaat nog steeds uit van de oeroude (over)leefstrategieën .
We hebben allemaal innerlijke conflicten.
Voor het gemak noem ik ze hier de “conflictactieve fasen”. Het blauwe vak in de afbeelding. Echter wanneer het ons dagelijkse leven en welzijn belemmert, is het goed om hier eens licht op te schijnen.
Hoe werkt het:
Als je piekert of stress ervaart gaat je lichaam in de overlevings-stand. Het lichaam gaat zich aanpassen aan de stressvolle situatie. Vaak gaat hier een heftige, plotselinge dramatische en onacceptabele gebeurtenis aan vooraf en je ziet even geen uitweg. Ook heb je het gevoel dat je er alleen voor staat. Je lichaam en je gevoelswereld reageren hierop. Je merkt dit in je gedrag, maar ook in je lichaam: hoge hartslag, hogere ademhaling, bloedsuikerspiegel, geen trek, koud, niet kunnen slapen, enz. Je lichaam werkt volgens deze biologie en deze is sterk verbonden met “oerpijnen” en overleving. (Over deze “oerpijnen” volgt een andere blog). Je lichaam staat alert “aan” in deze fase.
Van conflictactief naar herstelfase:
Hier ligt de uitdaging. Op het moment dat je in je conflictactieve fase een inzicht krijgt (zie het rode bolletje rechtsboven in de conflictactieve fase), gaat je lichaam in de oplossing. Er ontstaat opluchting. Oftewel je hebt bewustzijn gecreëerd en je lichaam gaat in herstel. Je gaat van de blauwe fase naar de eerste rode a-fase. In je lichaam kun je dit als volgt merken: Moe, ziek, pijn, vocht, koorts, rust. Het lichaam gaat het conflict afbouwen.
Dan komt de uitdaging:
“Help” je wordt getrakteerd op een “epi-crisis”. Het is DE uitnodiging om je met een (misschien wel jarenlang) overlevings-patroon te verbinden. Dat is een heuse uitdaging want je wordt weer even kort en heftig herinnerd aan je conflictactieve fase: je stress, piekeringen, heftige gebeurtenissen, patronen. Je lichaam kan je dit op verschillende manieren laten ervaren zoals: niezen, hoesten, diarree, overgeven, orgasme, bevalling, bloed bij urine/ontlasting, bloedneus, menstruatie, hartaanval, astma-aanval, trillen, beven, koude koorts, kramp, migraine, enzovoort. We ervaren dit vaak als een soort crisis, echter is deze “epi” de piek van jouw herstelfase. Maar al te vaak vallen we vanuit de “epi” regelrecht weer terug in de conflictactieve fase. Zo houden we een overlevingspatroon in stand. Op het moment dat je de “epi” wel hebt doorstaan ga je naar de tweede herstelfase-b. Je merkt dan dat je moe bent (ja, alweer moe, want dit speelt ook in de a-herstelfase). Maar ook moet je veel plassen. Het opgebouwde vocht in herstelfase-a mag na de “epi”crisis weer afgevoerd worden in herstelfase b. Hier is het belangrijk dat we toegeven aan de behoeften van ons lichaam: het in rust herstellen. Op het moment dat we ons lichaam volgens de 5 biologische natuurwetten gaan begrijpen, ontstaat er rust en vertrouwen. In ons hoofd en in ons lichaam.
In welke thema’s in jouw leven zou jij graag meer inzicht willen krijgen?
Als je de 2-fasigheid leert begrijpen, hoe de miljoenen jaren oude biologie in jouw lichaam werkt, creëer je rust en vertrouwen in je lichaam en je geest. Je legt een basis voor innerlijke zelfzorg. Mijn missie is: Samen met jou en de paarden bewustzijn creëren in positieve gezondheid. In elk moment en in elke fase van je leven.
